اگرچه پردازنده کوانتومی پسای بر اساس فناوری بر پایه فوتون‌هاست، اما یک مؤلفه وجود دارد، به نام تشخیص‌گر‌های فوتون، که برای عمل صحیح نیاز به خنک کردن به دمای کریوژنیک دارد. با این حال، این مؤلفه‌ها نیاز به خنک کردن به دماهای میانه کلوین برای سیستم‌های ابررسانا ندارند، بلکه به دمای چند کلوین نیاز دارند. رسیدن به این دما وقتی با یک سیستم کوچک کار می‌شود مشکلی بزرگ نیست، اما پسای کوانتوم قصد دارد مجموعه‌های بزرگی از پردازنده‌های دارای توانایی مقاومت در برابر خطا با حدود یک میلیون کیوبیت ایجاد کند. خنک کردن یک مجموعه پردازنده به این اندازه نیاز به زیرساخت بزرگ و کارخانه‌های خنک کننده کریوژنیک برای تولید توان خنک کنندگی مورد نیاز دارد.

خوشبختانه برای پسای کوانتوم، یک امکانی در نزدیکی به نام “آزمایشگاه ملی شتانفورد برای اسراع خطی” (SLAC) وجود دارد که توسط دانشگاه استنفورد تحت نظر وزارت انرژی ایالات متحده (DOE) اداره می‌شود. SLAC دو کارخانه خنک کننده کریوژنیک بزرگ برای استفاده در خنک کردن لیزرهای اشعه ایکس آزاد با توان بالا ساخته است. پسای کوانتوم از این توانایی‌ها به همراه تیم 25 مهندس خنک کننده کریوژنیک SLAC بهره خواهد برد تا در طی سال آینده توانایی خنک کردن با توان 100 وات در دمای 2 درجه کلوین را به دست آورد. این یک افزایش 100 برابری نسبت به ظرفیت کنونی در آزمایشگاه توسعه آنهاست.

این همکاری زیر یک توافقنامه تحقیق و توسعه مشترک (CRADA) با دانشگاه استنفورد انجام می‌شود. اطلاعیه‌ای درباره این همکاری در اینجا قابل دسترسی است.

Never miss breaking news – sign up now to be notified!