در محاسبات کوانتومی، دو نوع مختلف از حالات وجود دارند که می‌توانند برای حل یک مسئله استفاده شوند. حالت دیجیتال شاید حالت متداول‌تر باشد و از طریق مجموعه‌ای از گیت‌ها که بر روی کیوبیت‌ها اعمال می‌شوند، مدارهای کوانتومی را پیاده‌سازی می‌کند. مزیت حالت دیجیتال این است که کاربردی است و در نظریه می‌توان از آن برای حل هر مسئله‌ای استفاده کرد. اما معایب حالت دیجیتال این است که در حال حاضر گیت‌ها به طور قابل توجهی نویزی هستند، بنابراین احتمالاً نیاز به اصلاح خطا و هزاران کیوبیت و میلیون‌ها یا میلیاردها گیت برای ارائه مزیت کوانتومی دارند. حالت آنالوگ به‌طرف دیگر تمام کیوبیت‌ها را در یک ثبت قرار داده و به آن‌ها اجازه می‌دهد که به طور پیوسته تکامل کنند. بنابراین این حالت تحمل بیشتری نسبت به خطاها دارد و می‌تواند در یک مرحله محاسباتی انجام دهد آن چیزی که حالت دیجیتال نیاز به هزاران مرحله برای انجام دهد. اما معایب حالت آنالوگ این است که این حالت یکنواخت نیست و تنها می‌توان آن را برای مسائل خاصی استفاده کرد.
یک ویژگی جالب در کامپیوترهای کوانتومی مبتنی بر اتم‌های نیوترال این است که آن‌ها می‌توانند هم حالت دیجیتال و هم حالت آنالوگ را پشتیبانی کنند. پاسکال با یک رویکرد جدید به نام محاسبات کوانتومی دیجیتال آنالوگ (DACC) نوآوری کرده است که می‌تواند از هر دو حالت با هم استفاده کند تا بهترین ویژگی‌های هر کدام را بهره‌برداری کند. آن‌ها یک کتابخانه باز مبتنی بر پایتون به نام Qadence را برای پشتیبانی از این منظور ارائه می‌دهند. این برنامه کیوبیت‌ها را به بلوک‌ها تنظیم می‌کند. گیت‌های کوانتومی تکی می‌توانند بر روی کیوبیت‌ها در داخل یک بلوک اعمال شوند و سپس بلوک‌ها به یک بلوک آنالوگ می‌فرستند که به‌صورت مداوم و به صورت کنترل‌شده سیستم کوانتومی را تکامل می‌دهد. Qadence همچنین می‌تواند با دو کتابخانه برنامه‌نویسی دیگر توسعه‌یافته توسط پاسکال ادغام شود، از جمله PyQTorch، یک شبیه‌ساز سریع برای برنامه‌های دیجیتال و دیجیتال-آنالوگ که بر پایه PyTorch ساخته شده است، و Pulser، یک رابط سطح پالس برای برنامه‌نویسی دستگاه‌های اتم‌های نیوترال.
اطلاعات بیشتر درباره Qadence در یک اعلان مطبوعاتی موجود در اینجا قابل دسترسی است. یک نوشته در وبلاگ در اینجا. و مستند فنی که می‌توان به آن دسترسی داشت در اینجا.
Leave a Reply